Hutspot!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Gisteravond dachten wij: wat zullen we eten? Pasta? Rijst? Aardappels? Nee: HUTSPOT Jawel, en het was genieten :D Dat zit je in het bloedhete Syrie (afgelopen dagen was het rond de 30, dus het was best lekker) en dat eet je Hollands wintervoer :P Onze Amerikaanse huisgenoot heeft ook geproefd en ze vond het best lekker. De eerste Amerikaan die in Syrie hutspot eet: jawel ook nog een primeur, hahah. Het maken was wel even improviseren, een stamper hebben ze hier niet, dus dan maar met 3 vorken hahaha.
Gisteren zijn we trouwens voor het laatst in het National Museum geweest en hebben we ook een beetje les gehad over alle nepexemplaren die hier in de musea liggen. Echt onvoorstelbaar. En zelfs als men weet dat het nep is, dan nog slaat men het op in de depots van de musea.
Nu hebben we college en vanmiddag zijn we vrij om te studeren of iets anders te doen. Wat ik ga doen weet ik nog niet. Gisteravond heb ik mn foto's overgezet op mn laptop. Ontzettend veel. Ik denk dat ik al tegen de 500 a 600 zit nu. En ik moet nog ruim 6 weken hahaha.
Groetjes,
Caroline
Ventilator, djinns en Saydnaya
Er is weer veel gebeurd de aflopen week. Zo hebben we een aantal kakkerlakken in huis gehad :S (tip: hier gaan kakkerlakken nog gewoon dood als je ze goed onderspuit met chloor en de mieren ruimen hem daarna op!)
Een huisgenootje had al heel de periode dat ze hier was last van haar maag en darmen. Er is deze week een dokter geweest en later nog eens. Wat bleek het uiteindelijk te zijn? Een blindedarmontsteking! Ze is hier geopereerd en komt als het goed is deze zondag uit het ziekenhuis. Gelukkig gaat het naar omstandigheden nu weer goed met haar.
Deze week zijn we tot de conclusie gekomen dat we djinns in huis hebben. Er gebeurden allemaal gekke dingen in huis, die nou niet bepaald echt te verklaren zijn. Sinds we bismi allah (in naam van God)zeggen, na een tip van taxichauffeur Omar, is er niet echt meer iets gebeurd. Iets anders spannends dat gebeurde was met de ventilator. In de courtyard hebben we een grote ventilator aan de onderkant van het balkon hangen. Deze kwam op een avond plotseling naar beneden gedenderd. Hij viel net achter een huisgenoot neer. We waren allemaal erg geschrokken. Na twee dagen kwam de huiseigenaar om een nieuwe op te hangen. Een van ons zei toen dat het lijkt alsof het spookt in huis en of er misschien djinns waren, maar hij zei toen heel abrupt en defensief dat die er niet zijn. Hmmm, verdacht ja. Maar goed, het lijkt nu weer rustig te zijn.
Afgelopen week hebben we weer de gebruikelijke colleges gevolgd, maar wat minder excursies gehad. Gisteren hadden we wel een grote excursie. We zijn toen naar het klooster van Saydnaya geweest. Heel boeiend en heel indrukwekkend. Het klooster, zoals het er nu staat, is opgebouwd uit steen uit verschillende perioden, in totaal zijn er 5 lagen zichtbaar. Doordat we met 2 wetenschappers en een groep studenten waren werden er door de nonnen daar veel deuren geopend, die anders gesloten waren gebleven. Zo konden we in het museum kijken waar heel veel oude iconen lagen opgeslagen. Ook konden we de kerk van het klooster in. In het klooster komen trouwens nog steeds heel veel pelgrims. In de oude kapel van het klooster zou achter 2 zilveren deurtjes een icoon van Maria staan waaruit heilige olie zou stromen. (We kregen daar nog een watje met olie eraanin een zakje, een koordje om over de iconen te halen en een zakje met iets erin waarvan we nog niet weten wat het is.) De icoon waar het in het klooster om gaat bestaat echter niet meer. Het is waarschijnlijker dat deze is vervangen door een nieuwer exemplaar, aangezien ooggetuigenbeschrijvingen uit de Middeleeuwen al melden dat er alleen nog rode verfsporen te zien waren, maar geen afbeelding meer. De legende wordt echter natuurlijk nog in stand gehouden.
Rond het klooster staan verschillende oude kloosters/kerkjes, waar we in een aantal ook binnen zijn geweest. Erg mooi met alle iconen, etc. Ook echt een buitenkans natuurlijk, want je moet de man (of de non) met de sleutel vinden. Een aantal van de kerkjes was in oude Romeinse mausolea (graven). Ze hebben van binnen een kruisvorm, waardoor ze geschikt waren voor kerken. Ook kon dan in een van de 'balken' een apsis (ruimte voor het altaar) worden gemaakt. Je ziet het hier heel veel dat oude bouwwerken hergebruikt worden in een nieuwe context. Zo heb je Romeinse tempels die later als kerk en dan nog later als moskee gebruikt worden. De verschillen tussen moslims en christenen zijn trouwens ook niet zo groot. De nonnen in dit klooster gingen namelijk gekleed als moslims, tenminste zo zag het eruit. Lange gewaden, met een hoofddoek strak om het hoofd. In het zwart wel te verstaan. Toch heeft het wel iets, alleen lijkt het me nog steeds erg warm, haha.
Na een lange dag kwamen we weer terug in Damascus. Voor het eerst lag ik ook weer vroeg in bed: 23.00 Normaal is dat 0.00 of 0.30 hier, omdat het 's avonds gewoon veel beter weer is. Vandaag is het vrijdag, dus veel is dicht, maar in de loop van de dag gaat er toch weer veel open. Morgen gaan we naar Deir Mar Musa, een ander klooster. Daar moeten we en trap van 150 meter op. Ben benieuwd hoe dat zal gaan. *houdt puffer in de aanslag*
Het verkeer valt me hier trouwens alles mee. Waar auto's in Egypte naar stoplichten kijken alsof het straatverlichting is, stoppen auto's in Syrie gewoon voor een rood licht! En richtingaanwijzers gebruiken ze hier ook. De snelheid op de snelweg valt hier vaak toch ook wel tegen: vaak 60/70 km/h, maar harder komt ook wel voor.
Wat hier erg prettig is, zijn de man-vrouw verhoudingen. Mensen raken je normaliter niet aan, tenzij ze geen respect voor je hebben. In de suq (markt), hoe druk ook, wordt je dan ook niet aangeraakt. Ook hoef je niet bang te zijn dat iemand zomaar binnen stapt ofzo. De huisbaas controleerde namelijk alle ventilators in de kamers en vroeg dan aan ons beneden of er in die en die kamer boven iemand zat, terwijl hij ook gewoon had kunnen kloppen. Maar goed, je weet hier tenminste wel waar je aan toe bent.
Morgen naar Deir Mar Musa en tot de volgende keer!
Caroline
Regen in Syrie
De afgelopen dagen hebben we weer veel gedaan. Op donderdag zijn we op excursie geweest naar Apamea. De reis ernaartoe was een hele belevenis. De bus leek niet goed te zijn en we reden met 20km/h over de snelweg. Uiteindelijk ging het toch was sneller en hadden we de 250 km in 5 uur afgelegd. In Apamea hebben we over de site gelopen langs de collonade. Erg mooi en zeer indrukwekkend allemaal. Halverwege werden we met de bus weer opgepikt omdat het midden op de dag was en de temperatuur erg opliep. Daarna zijn we doorgegaan naar Huarte. Daar hebben we het mytraeum bekeken wat eveneens een kerk was geweest. Ernaast woonde een familie die nog nooit binnen had mogen kijken. Zij zijn ook mee naar binnen geweest. Na afloop kregen we thee aangeboden. Wij met 17 man naar binnen en thee drinken terwijl de moeder nog een kind de borst gaf. Dat er mannen bij kwamen werd niet erg gevonden. Het grappige is dat je de rolverdeling goed kunt zien. De vrouwen zetten de thee en de mannen delen het vervolgens uit. Toen we weer vertrokken met onze bus reden we een stukje de berg af zonder motor, omdat die niet wilde starten. s Avonds laat waren we dan uiteindelijk weer thuis.
Op vrijdagmiddag vertrokken we weer naar de volgende site: Palmyra. Een enorme nederzetting in de woestijn. Het rijden door de woestijn was wel leuk. Ook voor het eerst woestijn bij daglicht gezien. Was erg leuk. In Palmyra sliepen we in het Zenobia hotel, een viersterrenhotel op de site. Erg luxe, zeker als je de arabische huizen van de oude stad van Damascus gewend bent. Zaterdag zijn we de site overgegaan. s Ochtends vroeg wilden we naar de zonsopgang kijken, maar........ HET WAS BEWOLKT Wie gelooft dat nu? Bewolking in de woestijn? Nou ik kan er niks aan doen, maar het was echt zo. Wij weer terug naar het hotel en geslapen. Daarna ontbeten en de site weer op. De avond ervoor hadden we al een deel gedaan, want anders was het veel te veel geweest. Alles gaat s middags namelijk dicht in verband met de hitte.
Zaterdagochtend zijn we bij de torengraven gaan kijken. Dat zijn torens met daarin een aantal verdiepingen met schachten waarin mensen gestapeld werden begraven. Erg indrukwekkend. Ook zijn we in het museum geweest waar vondsten uit Palmyra lagen. Veel sculpturen, reliefs en mozaieken. Half in de middag zijn we weer teruggegaan naar Damascus, waar we s avonds weer aankwamen.
Alles bij elkaar heb ik het gevoel dat ik al 3 weken van huis ben, terwijl ik nog 7 weken voor de boeg heb. Zo veel hebben we al gedaan. Komende week gaat het iets rustiger worden met de excursies. Vanmiddag weer een deel van het nationaal museum. De komende weken doen we nog een aantal keren een deel van het museum, telkens een ander onderwerp.
Over het verkeer hier kan ik trouwens nog melden dat hier beter gereden wordt als in Egypte. Als mensen hier een rood stoplicht zien dan stoppen ze! Ja echt waar! En mensen gebruiken hun knipperlicht!! Ja ook echt waar! Heel bizar allemaal, hahha. Taxi's gebruiken hier een meter wat ook er gunstig is, aangezien je dan niet zo snel wordt belazerd.
Nog iets anders opvallends het was koud vannacht! Tenminste voor Syrische begrippen dan. Zelfs de ventilator (ja ik heb er nu een die wel werkt :D) voelde koud aan, hahah. Maar goed, het zal wel weer bloedheet worden. Dat is een ding waar je hier altijd op kan vertrouwen!
Groetjes,
Caroline
Excursies
Hoi allemaal,
De eerste colleges en excursies zijn geweest. Zondagmiddag hebben we een tocht gemaakt door de oude stad van Damascus. Via Straight Street naar een 19e eeuws huis en de Umayyad moskee. Daar zijn we binnen geweest en hebben we ons helemaal moeten bedekken. We kregen daar ter plekke kleding voor. Het is enorm groot daar. Gisteren zijn we naar 2 Shi'itische heiligdommen geweest. Vooral vrouwen kwamen daar en zij waren vaak erg emotioneel, met name in het tweede heiligdom 15km buiten Damascus. Deze vrouwen kwamen daar vooral om te vragen om dingen, bijv. om zwanger te worden of voor gezondheid en geld. Er werden bovenop de zilver/gouden kooi poppen gegooid door vrouwen die zwanger wilden worden of om bescherming voor de kinderen te vragen. In het tweede heiligdom waren de mensen nog emotioneler en moesten er veel huilen. Je staat er dan als toerist niet erg prettig tussen, want het is toch een heilige plaats voor die mensen en je breekt dan eigenlijk in. Het gebouw zelf was erg mooi. Het had een typische Perzische decoratie: heel de binnenkant was bedekt met spiegeltjes, dat was in het andere heiligdom ook zo. In beide heiligdommen lag ook een lichaam van een heilige. Het was erg indrukwekkend allemaal.
De mensen hier in Syrie zijn trouwens erg vriendelijk en we hebben het nog niet echt meegemaakt dat mensen je proberen te belazeren. Ik heb het hier erg naar m'n zin, hoewel de warmte van gisteren me toch wel even te veel was. Vannacht heb ik ook ruzie gehad met de ventilator, omdat die telkens op de timer gaat en dan uitgaat. M'n kamer wordt dan erg warm, wat nou niet bepaald aangenaam is. Hopelijk vind ik er nog iets op.
Vanmiddag hebben we weer een excursie in de oude stad en morgen naar het National Museum. Donderdag gaan we naar Apamea en zaterdag naar de Palmyra waar we in het Zenobia hotel slapen, dat staat op de site zelf en je schijnt dan een prachtig uitzicht te hebben over de site.
Groetjes,
Caroline
4 vrienden die ik niet begrijp en geen chauffeur
Hoi allemaal,
18 juni dus eindelijk vertrokken. Met de overstap in Cairo werd ik gecheckt op Mexicaanse griep: moest voor een camera gaan staan en was 'clear'. Op het vliegveld moest ik een tijd wachten en bij de gate kwam ik 4 syrische jongens tegen die eigenlijk geen engels konden. Een van hun wel, maar ook maar nauwelijks. Echt handen en voetenwerk. Die ene jongen die nog wat engels kon die kwam nog naast me zitten in het vliegtuig, ja dat mocht van de stewardes, hahah. Een aardige jongen die toch iets meer op het oog had. Ik weet niet of ik hem nog zie,hij wil van wel, hahah, maar ja verstaan doen we elkaar toch niet. Nou ja, ik zie wel. We hebben email adressen uitgewisseld en ik heb zijn nummer. De mijne heb ik niet gegeven, haha.
Toen ik uiteindelijk in Syrie aankwam was de chauffeur nergens te bekennen. Ik heb lopen zoeken, maar hij was er niet. Personeel van de luchthaven heeft ook voor me gezocht, maar ook niemand gevonden. Ik was om 3.00 geland en heb nog tot 7.00 op het vliegveld gezeten voordat een man een ander appartement van de cursus kon bereiken. Ik kon al die tijd nergens heen omdat het nacht was, ik geen adres en/of sleutel had van dat huis en dus ook er niet in kon. Gelukkig kon ikmet de taxi naar dat ene appartement om 7.30en heeft Sonja me opgevangen. Daar heb ik even uitgerust, maar niet kunnen slapen, s middags ook niet. Ik was al die tijd wakker geweest, meer dan 24 uur. Die vrijdag ben ik met Sonja wat de stad ingeweest. We hebben toen uiteindelijk ook het huis gevonden waar ik moest komen. Ik heb een sleutel meegenomen en ben verder nog bij Sonja gebleven.
Afgelopen nacht heb ik voor het eerst een paar uur kunnen slapen, maar om 4 uur kwamen de andere bewoners van dat appartement, dus was het weer even druk daar. Om 12 uur kwam de laatste bewoner voor daar en toen ben ik gelijk naar mn huis gebracht. Ik heb daar nu een kamer boven met 2 bedden, hahah. Ik kan nu in ieder geval tot rust komen, want nu ben ik echt aangekomen. Vandaag is het nog even rustig aan doen en dan hebben we vanavond een gezamelijk etentje, waar we heel de groep zullen zien. Ben benieuwd. Hopelijk kan ik mn bonnetje van de taxi van 1500 pond dan ook declareren, want dat is echt veel geld hier.
Tot snel weer allemaal en groetjes!
Caroline
Ready for take off!!
En eindelijk is het dan zover. Nog even en ik vertrek van huis naar Schiphol. Vanmiddag vlieg ik via Cairo naar Damascus, waar midden in de nacht aankom. Hopelijk ben ik niets vergeten en krijg ik mn koffer zo meteen van de trap af (25kg!! maar ik mag gelukkig tot de 30kg, haha).
Ik wens iedereen alvast een fijne zomer toe en spreken we elkaar via hier of via mail of telefoon etc nog eens!
Groetjes,
Caroline
Welkom op mijn Reislog!
Hallo en welkom op mijn reislog!
Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Leuk dat je met me meereist!
Groetjes,
Caroline