Laatste week

In mijn laatste week in Cairo ben ik met Wagih opgetrokken. We zijn samen naar Giza Zoo geweest en ook naar Cairo Tower. Vanaf Cairo Tower heb je uitzicht over de stad. De toren staat in Zamalek, een groot eiland in de Nijl waar de rijke mensen wonen. Vanaf de toren kun je de stad mooi zien liggen, maar ook zie je hoeveel smog er boven de stad hangt. De piradmides schijn je alleen te kunnen zien als het heeft gewaaid. Ik kon heel vaag de grote pyramide zien, maar ik vraag me af of die ook op de foto is te zien.

Een paar dagen daarvoor hebben we een diner cruise op de Nijl gedaan. Je gaat dan op een boot. Daar heb je eerst een dansvoorstelling van een soefi danser en daarna een buikdanseres. Na de voorstelling is er een buffet. We hebben lekker gegeten en een mooie avond gehad. Ook zijn wetwee keernaar de bioscoop geweest. Beide keren was het een Arabische film. Ondanks dat je niks verstaat van wat ze zeggen kun je het verhaal nog wel aardig begrijpen. Negen van de tien keer gaat het over liefde. Jongen wil meisje, meisje wil jongen, lukt om een of andere reden niet of ze worden van elkaar gescheiden, op het eind toch bij elkaar of een dramatisch einde.

M'n laatste dag in Cairo heb ik shoppend doorgebracht. De wijk waar ik verbleef heeft een aantal hele lange winkelstraten en in veel winkels was het uitverkoop. 's Avonds ben ik nog naar Wagih gegaan en zijn we naar de film geweest en daarna nog naar een cafe.

Gisteren was ik al vroeg 6.30 op het vliegveld. De vlucht moest eigenlijk om 9.45 gaan, maar er was een technisch probleem. Ze probeerden het te repareren, maar het lukte niet, dus moest er een ander vliegtuig komen. Dat kwam pas om 16.10, waarna we om 16.45 toch vertrokken. In de tussenliggende tijd kregen we eten op kosten van Egyptair. Alles werd netjes geregeld, hoewel sommige mensen vonden van niet. Twee Nederlandse meisjes stonden tegen een agent te schelden over het afgeven van hun paspoort. Er werd namelijk voor een paar uur een hotel aangeboden. Deze meisjes dachten dat ze een nacht moesten blijven en stonden te schelden tegen de agent dat ze naar huis wilden en niet naar een hotel. Ik vraag me nog steeds af of ze wel wisten dat ze het tegen een agent hadden en niet tegen iemand van Egyptair. Al met al kwam alles uiteindelijk goed en zijn we veilig in Amsterdam aangekomen.

Nu ben ik dus weer thuis in Nederland.

Groetjes,

Caroline

Laddertje

Het is alweer even geleden sinds mijn laatste bericht. Er is weer aardig wat gebeurd sinds toen en niet alles is even positief. Eerst het slechte nieuws dan maar. Vorig weekend is m'n laptop gestolen uit het hostel. Wie hem heeft is onduidelijk. Verzekering en politie ingelicht, dus waarschijnlijk kan ik het claimen bij de verzekering. Dit was ook meteen de eerste keer dat ik naar Egyptische politie moest. En het gaat hier net even anders dan in Nederland (denk ik). Het was in eerste instantie al lastig om het politiebureau te vinden. Na een eind te hebben gelopen met iemand van het hostel kwamen we erachter dat het politiebureau verhuisd was. Dus dan maar met de taxi naar de andere kant van de Nijl (!). Daar een verhaal opgehangen dat ik m'n laptop was kwijtgeraakt in een taxi richting Giza. Als je zegt dat het gestolen is uit het hostel, krijg je ontzettend veel problemen. Mensen die in het hostel werken worden meegenomen, hostel overhoop gehaald etc. Dus dan maar verlies. Maar goed, omdat het in Giza was gebeurd moesten we naar Giza, jawel, leuker kunnen we het niet maken, makkelijker ook niet. Wij naar Giza. Op een kladblaadje een verklaring ingevuld. In het Arabisch overgeschreven op een officieel blaadje met stempel, verzekering gebeld en verhaal uitgelegd. En dan eindelijk na 3 a 4 uur tobben kun je met een a4tje terug naar het hostel en ben je klaar met je aangifte.

Dan nu het goede nieuws: toen ik vorige week zondag weer in de Hanging Church was hebben de mensen die daar werken alle inscripties voor me overgeschreven. Ze haalden een grote ladder en zijn naar boven gegaan. Zelf ben ik ook nog even naar boven gegaan en hebben ze de inscripties in de iconen aangewezen en vertaald. Dit was de eerste keer dat ik de iconen van dichtbij heb kunnen bekijken. Was echt supergaaf. Er bleken opeens ook veel meer inscripties te zijn dan van beneden af te zien was. Vooral de namen zijn handig. Er is nog steeds heel veel uit te zoeken wat betreft verschillende elementen in de iconen. Het ziet er vooralsnog veelbelovend uit. Ik ben benieuwd wat het eindresultaat zal zijn als ik er ook wat literatuur bij heb gehaald.

Komende week of volgende week komt Nada uit Alexandrie naar Cairo. Het is nog even kijken hoe of wat, maar het zit er niet meer in dat ik naar Alexandrie ga. Doordat mn laptop is gestolen moet ik dingen opnieuw doen en dat kost natuurlijk ook weer tijd. Gelukkig heb ik het prima naar m'n zin in het hostel en is iedereen hier heel behulpzaam. Wat ik komende week verder nog ga doen weet ik nog niet. Misschien ga ik nog naar het Koptisch Instituut bij St. Mark's kathedraal om wat boeken eninformatie te zoeken. Voor de rest zie ik wel wat er op m'n pad komt.

Gisteravond heb ik trouwens de eerste Nederlanders in Cairo gezien, hahah, in het hostel dan. Het is toch wel even raar om Nederlands te praten met mensen in het hostel, maar toch ook wel weer leuk.

Groetjes,

Caroline

St. Simeon's klooster en de Zeitoun kerken

Afgelopen zondag heb ik vooral op bed gelegen. De pyramides zuigen echt energie uitje, het is vreselijk, heel de dag niets gedaan.Maar goed, herstellen van een slopende tocht langs de pyramides is op zich wel aan te raden.

Gisteren ben ik met Jonas en de gids uit de St. Mark's kerk naar St. Simeons klooster geweest. In het klooster zijn een aantal kerken en praktisch alles is uitgehakt in de rots. De legende is dat deze rots of berg daar door een paus is neergezet. De paus werd uitgedaagd door de koning en dus liet de paus met behulp van zijn geloof de berg door de lucht zweven en zette hij hem neer op de plek waar hij nu staat.

In die berg is nu een grote openluchtkerk, helemaal in de rots uitgehouwen. Het ziet er erg indrukwekkend uit. Op andere plaatsen zijn nog een aantal kleinere kerken, ook in de rots. Er zijn ook opgravingen gedaan, waarbij een ander kerkje werd gevonden. Het is mooi om te zien hoe overal sculpturen in de rots zijn aangebracht. Waar nou precies het kloostergedeelte was, was mij niet duidelijk, leden van een kloosterorde heb ik ook niet gezien. Misschien dat die nog ergens anders, ver weg verstopt zitten. Ze heten hier namelijk niet voor niks de 'woestijnvaders', hahah.

's Middags hebben Jonas en ik een paar dozen gekocht en ja die zijn heel lastig te vinden hier. Ik heb m'n eerste doos al vol met spullen van Syrie. Eigenlijk had ik dat allemaal al terug willen sturen toen ik nog in Syrie was, maar helaas had ik geen tijd daarvoor. Nu dan maar. Ik wacht nog een paar dagen voordat ik het opstuur, want misschien kunnen er nog andere spullen mee. Ik ben trouwens heel veel afgevallen en nee, niet omdat ze hier geen eten hebben, maar omdat je door de hitte weinig energie nodig hebt. Twee maaltijden per dag is genoeg (dat was in Syrie niet anders). Maar goed, ik kan nu dus twee broeken niet meer aan, hahahah, en m'n spijkerbroek is ook te wijd (zelfs met riem op laatste gaatje). Ja, mensen, iedereen die wil afvallen: Go to the Middle East! Orientaals dieet werkt snel en effectief, hahah (resultaat bij thuiskomst niet gegarandeerd).

Gisteravond ben ik nog met Jonas naar deZeitoun kerken geweest, ze heten anders, maar na zoveel kerken ben ik de namen onderhand allemaal kwijt. Ze zijn hier bijna allemaal voor de Maagd, lijkt het. In ieder geval deMaagd van Zeitoun slaat op een gebeurtenis in de jaren '60.Maria schijnt toente zijn verschenen boven de kerk en duiven vlogen om haar heen. Zoals ik begreep gebeurde dit een aantal avonden achterelkaar. Bij detwee kerken hangen foto's van deverschijning.

Toen wij gisteravond in de kerk waren, was er in een kerk een bruiloft aan de gang. Erg bijzonder om te zien. De familie klimt zowat inde bruid en de bruidegom voor foto's, film, etc. En ergens ziet het er wat rommelig uit. In de andere kerk, waarboven Maria is verschenen, was het erg druk, maar dat kwam waarschijnlijk ook doordat het veel kleiner was.

Wat ik vandaag ga doen weet ik nog niet, misschien weer even naar de Hangende Kerk (sociale contacten moet je natuurlijk onderhouden). Misschien dat ik vanavond weer naar de Nijl ga, als Wagih (ja nu klopt de naam wel, hahah) tenminste meegaat. Een vrouw alleenlangs de Nijl kan op zich wel, maar je wordt wel door iedere man aangesproken en iedereen vraagt of je in hun bootje wilt meevaren (de partybootjes wel te verstaan). Maar goed, we zullen zien.

Groetjes,

Caroline

Paus, beveiligingscamera en pyramides

Zo er is weer veel gebeurd. Het avondje van paus Shenouda was erg boeiend. Er was een koor en verder beantwoordde de paus vragen van gelovigen. Na afloop wilden Jonas (uit het hostel)en Michael (kopt die we in de kerk ontmoet hadden) nog naar de paus voor een zegening, maar het was onmogelijk door alle beveiliging etc. Toen de paus de kerk uitging stormde iedereen de kerk uit voor een zegening en raakten mensen de tafel aan waar hij aan had gezeten. Erg indrukwekkend. We zijn toen ook nog even naar de tombe van Markus geweest. Daarna hebben we ook nog even een atelier gezien waar ze iconen etc maakten.

De dag erna ben ik met Cecilia, een Californische, terug naar St Mark's gegaan. Helaas was de kerk zelf dicht, dus hebben we in de schaduw een paar uur zitten praten, wat ook erg gezellig was. Iemand van de beveiliging heeft ons nog een aantal van de kleine kerkjes beneden laten zien.

Afgelopen vrijdag ben ik weer naar 'mijn' kerk geweest, de al-Muallaqqah (Hangende Kerk), in Cairo. Daar heb ik weer een aantal gidsen ontmoet en rara wat er nu gebeurde? Er zijn daar gewoon mensen aan het werk voor me. Ik vroeg of iemand het Arabisch van de inscripties voor me kon overschrijven, omdat het bijna niet te fotograferen is. Er werd toen wat gepraat en toen was het opeens van 'ja, hij gaat met de beveiligingscamera kijken en dan schrijft ie het op'. En zo gebeurde. Ik heb nu een inscriptie. De rest doen ze deze week en dan kan ik alles ophalen op vrijdag, ze wilden zelfs dat ik terug zou komen! Vrijdag hebben ze misschien ook foto's van de iconen. Er schijnt namelijk iemand te zijn die foto's heeft van alle iconen. Dit is gewoon meer dan ik ooit had verwacht. De mensen hier zijn zo aardig en behulpzaam. Het is echt geweldig. Ik ben benieuwd wat ze allemaal klaar hebben liggen als ik vrijdag weer terugga.

Gisteravond ben ik weer met Cecilia en Wagiet/Walied/of je zijn naam ook schrijft met een bootje op de Nijl geweest. Deze keer was leuker. Jongens die Egyptisch dansen, hahah, hier dansen de mannen tenminste, kun je nou niet bepaald van Nederlanders zeggen, hahah. Ook twee vrouwen die buikdansten, moet je ook een keer gezien hebben natuurlijk. Het tochtje moest 15 minuten duren, maar na 10 minuten wilden ze de boot alweer aanleggen. Een groep jongens kwam, zoals het een goed Arabier betaamd, op gepaste wijze in opstand en ja hoor we kregen onze 5 minuten nog, hahahah.

Vandaag ben ik naar de pyramides geweest met Cecilia. Het was erg leuk. Voor het eerst van mn leven op een kameel!! Nu ben ik wel helemaal dood, het was en is erg warm. We hebben veel grappige foto's van daar. We hadden een gids en een klein jongetje, hahah. En twee kamelen, natuurlijk. Ik ben nu wel helemaal doodop. Ik weet nog niet wat ik morgen ga doen, beetje relaxen denk ik, bijkomen van de pyramides.

Maandag ga ik als het goed is met Jonas en Michael naar St Simeon's klooster. Ben benieuwd.

Groetjes,

Caroline

Bijna een week in Egypte

Afgelopen donderdagavond ben ik in Egypte aangekomen. Alles is gelukkig goed gegaan. Ik ben opgehaald en netjes in het hostel aangekomen. De eerste nacht daar heb ik met (jawel) 6 heren op de slaapzaal gelegen. Tot nu toe ben ik nog steeds het enige meisje dat in de slaapzaal slaapt. Het kan me niet veel schelen eerlijk gezegd, want voor 45 pond (5-6 euro) per nacht maakt het mij niet uit waar ik slaap. Het grappige is dat de heren zich ook nog moeten gedragen omdat er een meisje in de kamer slaapt, hahahha.

Nadat ik aangekomen was en een beetje was gesettled op 'mijn' kamer, ben ik met Terry (Amerikaan) en 2 jongens die in het hostel werken wat gaan drinken. Het was echt supergrappig, een van de twee Egyptenaren was als de dood voor katten en wisselde zelfs van plaats met zn vriend, hahah. Terry gaf hem ook nog op zn kop omdat ie zn rook van zn shisha (waterpijp) over de tafel naar mij toe blies (is niet handig met astma patienten hahah). Dus daarna blies hij het over zn schouder, naast zn stoel, onder de tafel, whahahah. Was erg grappig.

De eerste dag ben ik opgetrokken met Terry en samen hebben we het Egyptische museum bezocht. Het is een ontzettend groot museum en naar verluid wordt er een nog groter nieuw museum gebouwd, in de plaats van dit museum. Dat moet dan al helemaal enorm zijn.

De dag erna ben ik naar Koptisch Cairo geweest en heb ik het Koptisch Museum bezocht. Ook erg mooi en indrukwekkend. Op een gegeven moment heb ik nog een tijdje met de bewaking zitten kleppen, hahahah, ze hadden het vooral warm namelijk en totaal niet druk, hahah. Na het keten met de bewaking ben ik verder door het museum gegaan. Die dag heb ik ook de al-Muallaqqah kerk bezocht. Dat is de hangende kerk. Die heet zo omdat hij op de bastions van het Romeinse fort is gebouwd. Ik heb daar ook nog een prive rondleiding van een gids gehad en verteld waarom ik in Cairo was. Ze zijn erg geinteresseerd en vinden het leuk om te weten wat je doet. Aanstaande vrijdag ontmoet ik als het goed is een gids die Engels en Nederlands spreekt. Ik ga dan een aantal lastige vragen op m afvuren over een serie iconen op de iconostasis (het houten scherm voorin de kerk waarachter zich het altaar bevindt). Een dag later, op zondag, ben ik teruggeweest om een paar foto's te maken, wat erg lastig is, omdat je geen flits mag gebruiken. Gelukkig heb ik ook nog de foto's van mn docent. Op zondag ben ik ook verder het koptische deel ingeweest. Het is er nu een puinhoop omdat ze aan het bouwen zijn en ik heb geen idee of ik alle kerken nu wel of niet allemaal gehad heb, hahah.

In het Griekse convent deed ik bij nader inzien iets verkeerd. Ik was eerst beneden naar het kapeltje geweest en ben daarna naar boven gegaan waar je het klooster in lijkt te gaan. Ik wist dat niet, maar werd opgevangen door een non en die gaf me twee buisje van heilige olie en twee kaartjes met daarop ook iets heiligs (ik weet nog steeds niet wat). Die non zei daarna: ga nu maar naar beneden naar de kapel. Oeps, daar was ik dus al geweest. Echt weer iets voor een protestant om het net weer even anders te doen, hahah.

Een maandag heb ik de Nijl voor het eerst gezien en dat is me een rivier: GIGANTISCH Als je weet hoe groot de Jordaan of de rivier/levensader van Damascus is, dan is dit een oceaan, hahaha. Wel supermooi. ' s Avonds ben ik er langsgelopen samen met Huwi, een Canadees die nu in Engeland woont. Erg gezellig en ontzettend veel gelachen.

Gisteren was het erg warm, ik ben in het hostel gebleven en heb het rustig aan gedaan. Gisteravond ben ik wel samen met Celicia, een Amerikaanse vrouw, en Walied de 'hostel-kopt' naar de Nijl geweest en hebben een rondje op de Nijl gevaren. Erg grappig. Daarna hebben we nog wat gelopen en gekeken bij de boten waarop net getrouwde stelletjes hun huwelijk gingen vieren. Erg leuk om naar te kijken.

Gisteravond of eigenlijk vanochtend vroeg lag ik om een uur of 3 in bed. Lekker laat dus, hahah. Maar goed, je kunt hier beter 's avonds en 's nachts leven dan overdag, want nu is het ook alweer bloedheet.

Vanavond ga ik misschien naar een preek van pope (of zoals de Egyptenaren zeggen: bobe) Shenouda, de Koptische paus/patriarch. Het wordt in het Engels vertaald dus dat zou mooi zijn om daar bij te kunnen zijn. Ben benieuwd.

Nou dat was mn eerste weekje wel zo ongeveer in Cairo. Heb het erg naar mn zin en mn onderzoekje begint ook al wat vorm te krijgen. Maar dat blijft voorlopig nog even geheim, hahah.

Het tentamen in Damascus is naar mn gevoel trouwens goed verlopen, dus dat is mooi, hahah.

Groetjes,

Caroline

Modern gedecoreerde kerken

Gistermiddag zijn we op excursie geweest naar twee modern gedecoreerde kerken waar de kunstenaar zelf ons een toelichting gaf. Er mooi en ook bijzonder om de interpretatie van de kunstenaars terug te zien in de schilderingen. Eigenlijk zou ik ook nog meegaan naar een andere kerk, maar aangezien de Syrische bediening in restaurants hier op kamelensnelheid gaat, zaten we met z'n vijven te wachten totdat de rest terug zou komen. Tja, het is niet anders. Betalen duurt hier ook minimaal een kwartier, hahaha, als je de rekening al hebt tenminste, hahah.

Ik heb trouwens een aantal foto's op deze site gezet. Ze staan niet op de volgorde dat ik het heb gezien, maar ik heb overal bijgezet wat het is. Het is maar een kleine greep uit de meer dan 1000 foto's die ik al heb gemaakt. Ja, lang leve de digitale camera. Veel kijkplezier!

Groetjes,

Caroline

Bosra

Afgelopen weekend hebben we rustig aan gedaan. Roxali en ik waren alleen thuis, dus we hadden het rijk voor onszelf. Op zaterdag zijn we (Roxali, Nelly en ik, Kamiran kon niet) naar Bosra gegaan, dat is in de buurt van de grens met Jordanie. We zijn met de taxi naar een grote busterminal gegaan en hebben daar een bus naar Daraa genomen. Daar zijn we overgestapt op een microbusje. Erg grappig. Bosra is erg indrukwekkend. Het is de enige plaats waar het amfitheater nog steeds zo goed in tact is. Het leuke is ook dat je daar gewoon overal doorheen mag lopen, tussen de ruines door. Geen hekken of iets dergelijks waar je achter moet blijven. De oude stad, de ruines dus, heeft een aparte sfeer. De stad is helemaal zwart doordat hij is gebouwd van basalt, een zwarte steensoort. In Bosra hebben we bij een restaurantje (Duizend en Een Nacht) gegeten. Het grappige daar was dat je je eten voorbij zag komen. Het werd echt overal vandaan gehaald. Op een gegeven moment zag je een tasje met tomaten voorbij komen (yep daar gaat de salade) en toen de eigenaar met de auto terugkwam arriveerde waarschijnlijk de kip. Erg grappig en toch was het goed eten daar. 's Middags zijn we weer teruggegaan met de microbus en de grote bus.

Gisteren hadden we een excursie naar de citadel en het Deense instituut. Het Deense instituut zit ergens in de suq en heeft een prachtig gebouw. Het is helemaal gerestaureerd en als je Deens bent kun je er overnachten. Jammer dat het Nederlandse instituut niet in zo'n gebouw/huis zit. Afgelopen week heb ik ook kralenwinkeltjes gevonden. Ik heb alweer flink ingeslagen en ik heb ook draad gekocht. Misschien dat ik in Cairo wel wat ga maken. M'n handen beginnen alweer te jeuken, hahhaha, zo lang al niks meer gedaan, hhahah.

Nog een paar dagen Syrie en dan op naar Cairo!

Groetjes,

Caroline

Jazz en de Nederlandse consul

Nu weer een wat spannender berichtje, hahah.

Afgelopen dinsdag zijn we met een grote groep van het instituut naar een jazzconcert in de citadel van Damascus geweest. De muziek was op zich wel goed, alleen de zang viel wat tegen. De locatie was geweldig: de oude citadel van de stad. Alleen qua acoustiek is het dan wat lastiger, de duiven in de lucht hebben waarschijnlijk meer gehoord dan wij, hahah. Na afloop zijn we met z'n zessen ijs gaan eten in de suq. Syrisch ijs met pistachenootjes erop. Erg lekker en je krijgt hier vooral ook heel erg veel ijs, hahah. Ik kwam er die avond ook achter dat zo ongeveer heel Syrie weet dat ik toen niet ben opgehaald van het vliegveld. Toen we ijs gingen eten waren we namelijk samen met Kamiran (iemand van het instituut) en 2 vrienden van hem. Kamiran had op zijn facebook gezet dat hij me kwijt was geraakt op het vliegveld. Zijn vrienden, van wie ik de naam niet eens weet hahah, vroegen aan mij of ik degene was die niet was opgehaald. Ehm ja, en hoe weten jullie dat? Nou, staat op zn facebook. Dus ja, zo ben je opeens een beroemdheid in bepaalde kringen in Damascus. Voor het eerst heb ik er ook echt met Kamiran zelf over gesproken en achteraf heb ik toch ook wel medelijden met hem. Hij zei dat ie zich telkens als hij mij zag schuldig voelde. Gelukkig is alles nu weer goed, hij is ook helemaal geen kwaadaardig persoon ofzo, hahah.

Een woensdag zijn we op bezoek geweest op de residentie van de Nederlandse consul in Damascus. Het hele instituut, ook de cursus Arabisch, was uitgenodigd voor een barbeque op de residentie. Op het moment is er geen Nederlandse ambassadeur in Syrie, dus vandaar dat we bij de consul waren uitgenodigd, want anders hadden we natuurlijk een uitnodiging op de ambassade gekregen :P Het eten was erg lekker en de residentie (huis+zwembad+gigantische tuin) was erg mooi. We konden het alleen eerst niet vinden. Het is een grote wijk aan de rand van Damascus met allemaal paleizen waar die ambassadeurs en conculs inwonen. Gigantische tuinen eromheen die je eigenlijk niet kunt zien door de gigantische hekken eromheen, hahaha. Zoals ik al zei: het eten was erg lekker en het was ook erg gezellig. Na afloop zijn we weer met 2 bussen teruggebracht naar Bab Touma in Damascus. Bab Touma is de poort waar we altijd een taxi naar het instituut pakken. Het is een van de grotere poorten waar ook een paar grotere verkeersaders op uitkomen.

Gisteren hebben we het laatste college gehad, nu zijn er alleen nog een paar excursies. Afgelopen woensdag hebben we trouwens een workshop islamitische calligrafie gehad van Jamiel of Jamal, in ieder geval een van de grote kunstenaars. Het was erg leuk, maar toch ook wel lastig. Ik ga nog proberen of ik een metalen calligrafeerpen kan kopen hier. We hebben al wel een houten pen gekregen, maar die moet je op een gegeven moment weer slijpen omdat ie anders niet goed meer is. De Arabische calligrafeerpennen zijn schuinafgesneden, terwijl de pennen die we in Nederland hebben recht zijn. Het schrijft ook wel apart dat.

Morgen ga ik met Roxali, Nelly (van Arabisch) en misschien ook met Kamiran naar Bosra. Dat is ongeveer twee uur rijden met de bus. Ik ben benieuwd. Het schijnt erg mooi te zijn. We gaan gewoon een dag, dus 's avonds weer thuis. Heel veel mensen van het instituut zijn nu naar Beirut om te feesten. Roxali en ik zijn nu alleen thuis en hebben het rijk voor ons alleen. Ook erg lekker. Even bijkomen van alles en even rustig aan doen. Volgende week is het examen en daarna vertrek ik alweer uit Syrie. Ik heb daar nu al een beetje moeite mee. Ik zou hier zo nog een hele tijd kunnen blijven. Maar eerst maar eens naar Bosra morgen!

Groetjes,

Caroline